จากคุณ : T    [2/24/2002 3:43:04 AM]

ถ้าจะให้ผมว่าไปตามกฎหมาย(ผมอาจจะมีความรู้ในการตีความกฎหมายน้อยไป..เพราะไม่ได้เรียนจบนิติ)ผมจะตีความดังนี้...
1.พ.ร.บ.วัตถุอันตราย 2535 จากมาตรา 4 คำว่า"วัตถุอันตรายหมายถึง
(1) วัตถุระเบิดได้
(2) วัตถุไวไฟ
(3) วัตถุออกซิไดซ์และวัตถุเปอร์ออกไซด์
(4) วัตถุมีพิษ
(5) วัตถุที่ทำให้เกิดโรค
(6) วัตถุกัมมันตรังสี
(7) วัตถุที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม
(8) วัตถุกัดกร่อน
(9) วัตถุที่ก่อให้เกิดการระคายเคือง
(10) วัตถุอย่างอื่น ไม่ว่าจะเป็นเคมีภัณฑ์หรือสิ่งอื่นใด ที่อาจทำให้เกิดอันตรายแก่บุคคล สัตว์ พืช ทรัพย์ หรือสิ่งแวดล้อม
2...ต่อมานะครับ "นำเข้า" หมายความว่า นำหรือสั่งเข้ามาในราชอาณาจักรหรือนำผ่าน
3....ข้อนี้สำคัญครับ .."พนักงานเจ้าหน้าที่ "หมายความว่า ผู้ซึ่งรัฐมนตรีผู้รับผิดชอบแต่งตั้งให้ปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้
"รัฐมนตรีผู้รับผิดชอบ" หมายความว่ารัฐมนตรีเจ้าสังกัดของหน่วยงานที่ได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบควบคุมวัตถุอันตรายตามมาตรา 19
มาตรา 5 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม ควบคุม ส่งเสริมและติดตามดูแลการดำเนินงาน ของเลขานุการและผู้ช่วยเลขานุการ ของคณะกรรมการวัตถุอันตรายในการปฏิบัติการ ตามพระราชบัญญัตินี้
ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรมมีอำนาจออกกฎกระทรวงกำหนดค่าธรรมเนียมไม่เกินอัตราท้ายพระราชบัญญัตินี้และยกเว้นค่าธรรมเนียม กับกำหนดกิจการอื่นกับออกประกาศ ทั้งนี้เพื่อปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้
ให้รัฐมนตรีผู้รับผิดชอบมีอำนาจแต่งตั้งพนักงานเจ้าหน้าที่และออกประกาศเพื่อปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้
กฎกระทรวงหรือประกาศนั้น เมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้วให้ใช้บังคับได้
3...นี่ก็เช่นกัน..มาตรา 18 วัตถุอันตรายแบ่งออกตามความจำเป็นแก่การควบคุม ดังนี้
(1) วัตถุอันตรายชนิดที่ 1 ได้แก่วัตถุอันตรายที่การผลิต การนำเข้า การส่งออกหรือการมีไว้ในครอบครองต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กำหนด
(2) วัตถุอันตรายชนิดที่ 2 ได้แก่วัตถุอันตรายที่การผลิต การนำเข้า การส่งออกหรือการมีไว้ในครอบครองต้องแจ้งให้พนักงานเจ้าหน้าที่ทราบก่อนและต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ และวิธีการที่กำหนดด้วย
(3) วัตถุอันตรายชนิดที่ 3 ได้แก่วัตถุอันตรายที่การผลิต การนำเข้า การส่งออก หรือการมีไว้ในครอบครองต้องรับใบอนุญาต
(4) วัตถุอันตรายชนิดที่ 4 ได้แก่วัตถุอันตรายที่ห้ามมิให้มีการผลิต การนำเข้า การส่งออก หรือการมีไว้ในครอบครอง
เพื่อประโยชน์แก่การป้องกันและระงับอันตรายที่อาจมีแก่บุคคล สัตว์ พืช ทรัพย์ หรือสิ่ง แวดล้อม ให้รัฐมนตรีว่าการ กระทรวง
อุตสาหกรรม โดยความเห็นของคณะกรรมการมีอำนาจประกาศ ในราชกิจจานุเบกษาระบุชื่อ หรือคุณสมบัติของวัตถุอันตราย
ชนิดของวัตถุอันตราย กำหนดเวลาการ ใช้บังคับและหน่วยงานผู้รับผิดชอบในการควบคุมวัตถุอันตรายดังกล่าว
มาตรา 19 เมื่อหน่วยงานหนึ่งหน่วยงานใดของกระทรวงหรือทบวงในราชการบริหารส่วนกลางมีคำขอเป็นผู้รับผิดชอบในการควบคุม
วัตถุอันตรายอย่างหนึ่งอย่างใด เพื่อดำเนินการตามพระราชบัญญัตินี้ให้คณะกรรมการพิจารณาและเสนอความเห็นต่อรัฐมนตรี
ว่าการกระทรวงอุตสาหกรรมเพื่อ การอออกประกาศตามมาตรา 18 วรรคสอง กำหนดให้หน่วยงานนั้นเป็นผู้มีอำนาจหน้าที่รับผิดชอบ ดำเนินการทั้งหมด หรือบางส่วนเกี่ยวกับวัตถุอันตรายนั้นได้ ทั้งนี้ โดยคำนึงถึงความเชี่ยวชาญเฉพาะ ด้าน จำนวนบุคคลากร ความสัมพันธ์กับภารกิจหลักและปริมาณงานในความรับผิดชอบเป็นสำคัญในกรณีที่คณะกรรมการมีความเห็นเป็นอย่างอื่น ให้รัฐมนตรีของหน่วยงานที่มีคำขอเป็นผู้รับผิดชอบ ยืนยันต่อคณะกรรมการภายในสามสิบวัน
ในกรณีเช่นว่านี้ ให้นำเสนอรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรมเพื่อนำเสนอให้คณะรัฐมนตรีวินิจฉัย
มาตรา 20 ให้รัฐมนตรีผู้รับผิดชอบโดยความเห็นของคณะกรรมการมีอำนาจประกาศในราชกิจจานุเบกษา
(1) กำหนดองค์ประกอบ คุณสมบัติและสิ่งเจือปน ภาชนบรรจุ วิธีตรวจและทดสอบภาชนะ ฉลาก การผลิต การนำเข้า การส่งออก การขาย การขนส่ง การเก็บรักษา การกำจัด การ ทำลาย การปฏิบัติกับภาชนะของวัตถุอันตราย การให้แจ้งข้อเท็จจริง การให้ส่งตัวอย่าง หรือการอื่นใด
เกี่ยวกับวัตถุอันตรายเพื่อควบคุม ป้องกัน บรรเทา หรือระงับอันตรายที่จะเกิดแก่บุคคล สัตว์ พืช ทรัพย์ หรือสิ่งแวดล้อม โดยคำนึงถึงสนธิสัญญาและข้อผูกพันระหว่างประเทศประกอบด้วย
(2) กำหนดให้มีผู้เชี่ยวชาญหรือบุคลากรเฉพาะรับผิดชอบสำหรับการดำเนินการ อย่างหนึ่งอย่างใดตาม (1)
(3) กำหนดเกณฑ์ค่าคลาดเคลื่อนจากปริมาณที่กำหนดไว้ของสาระสำคัญในวัตถุอันตราย
(4) กำหนดขั้นตอนการขึ้นทะเบียนวัตถุอันตรายดังกล่าว
(5) ระบุชื่อ หรือคุณสมบัติของวัตถุอันตรายและกรณีที่ได้รับการยกเว้นตามมาตรา 36
มาตรา 21 ผู้ผลิต ผู้นำเข้า ผู้ส่งออก หรือผู้มีไว้ในครอบครองซึ่งวัตถุอันตรายชนิดที่ 1 ต้องปฏิบัติตามประกาศของรัฐมนตรีผู้รับผิดชอบ
ที่ออกตามมาตรา 20(1) (2) และ (3)
มาตรา 22 ภายใต้บังคับบทบัญญัติมาตรา 36 ห้ามมิให้ผู้ใดผลิต นำเข้า ส่งออก หรือมีไว้ ในครอบครองซึ่งวัตถุอันตรายชนิดที่ 2 เว้นแต่
จะได้แจ้งความประสงค์จะดำเนินการดังกล่าวให้พนักงานเจ้าหน้าที่ทราบก่อน เมื่อได้มีประกาศระบุวัตถุใดเป็นวัตถุอันตรายชนิดที่ 2 ให้ผู้ผลิต
ผู้นำเข้า ผู้ส่งออก หรือผู้มีไว้ครอบครอง แจ้งการดำเนินการของตนที่กระทำอยู่ในขณะนั้นให้พนักงานเจ้าหน้าที่ทราบภายใน เวลา
ที่กำหนดในประกาศดังกล่าว
ผู้ผลิต ผู้นำเข้า ผู้ส่งออก หรือผู้มีไว้ในครอบครองซึ่งวัตถุอันตรายชนิดที่ 2 ต้องปฏิบัติตาม ประกาศของรัฐมนตรีผู้รับผิดชอบ
ที่ออกตามมาตรา 20 (1) (2) และ (3) ด้วย
มาตรา 23 ภายใต้บังคับบทบัญญัติมาตรา 36 ห้ามมิให้ผู้ใดผลิต นำเข้า ส่งออก หรือมีไว้ในครอบครองซึ่ง วัตถุอันตรายชนิดที่ 3 เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ การขออนุญาตและการอนุญาต ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กำหนดในกฎกระทรวง
โดยในกฎกระทรวงดังกล่าวให้กำหนดกรณีที่พึงอนุญาตได้และกรณีที่จะอนุญาตไม่ได้ไว้ให้ชัดเจนเท่าที่ จะกระทำได้ เว้นแต่กรณีจำเป็น
ที่ไม่อาจคาดหมายได้ล่วงหน้าและให้กำหนดระยะเวลาสำหรับการ พิจารณาอนุญาตให้ชัดเจนด้วย ผู้ผลิต ผู้นำเข้า ผู้ส่งออก หรือผู้มีไว้
ในครอบครองซึ่งวัตถุอันตรายชนิดที่ 3 ต้องปฏิบัติตามประกาศของรัฐมนตรีผู้รับผิดชอบที่ออกตามมาตรา 20 (1) (2 ) และ (3) นั้นด้วย
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สรุป....ไม่มีมาตราใหนที่ระบุให้เจ้าหน้าที่กรมศุลเป็น"พนักงานเจ้าหน้าที่"ตาม พ.ร.บ.วัตถุอันตราย 2535 เพราะเหตุใด? ก็จากมาตรา 4 ข้อที่กำหนดให้รัฐมนตรีเจ้าของสังกัดหน่วยงานที่รับผิดชอบ พ.ร.บ.นี้เป็นของกระทรวงอุตสาหกรรม ครับไม่ใช่กรมศุลและ มาตรา 5 ก็ไม่ได้กล่าวถึงรัฐมนตรีของกระทรวงซึ่งรับผิดชอบหน่วยงานในสังกัดนี้เลย..
เมื่อเป็นดังนี้..กรมศุลไม่สามารถจะกระทำการใดๆเกี่ยวกับ พ.ร.บ.วัตถุอันตรายได้เลย ไม่ว่าจะเป็นการออกใบอนุญาต เก็บค่าธรรมเนียม ค่าปรับ และลงโทษ ผู้ประกอบการที่กระทำผิดตาม พ.ร.บ.วัตถอันตราย 2535
แล้วการออกประกาศเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องของกระทรวงอุตสาหกรรมรายละเอียด.....ดังนี้(ย่อมา)
โดยที่เห็นเป็นการสมควรแก้ไข ปรับปรุงประกาศกระทรวงอุตสาหกรรม เรื่อง หลักเกณฑ์การแจ้งปริมาณของผู้ผลิต ผู้นำเข้า ผู้ส่งออก และผู้มีไว้ในครอบครองซึ่งวัตถุอันตราย ที่กรมโรงงานอุตสาหกรรมมีอำนาจหน้าที่รับผิดชอบ พ.ศ. 2538 ลงวันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2538
ให้เหมาะสมยิ่งขึ้น อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 5 วรรคสาม และมาตรา 20(1) แห่งพระราชบัญญัติวัตถุอันตราย พ.ศ. 2535
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม โดยความเห็นของคณะกรรมการวัตถุอันตรายออกประกาศไว้ ดังต่อไปนี้
ข้อ 1 ให้ยกเลิกประกาศกระทรวงอุตสาหกรรม เรื่อง หลักเกณฑ์การแจ้งปริมาณของผู้ผลิต ผู้นำเข้า ผู้ส่งออก และผู้มีไว้ในครอบครองซึ่งวัตถุอันตราย ที่กรมโรงงานอุตสาหกรรม มีอำนาจหน้าที่รับผิดชอบ พ.ศ. 2538 ลงวันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2538

ข้อ 2 วัตถุอันตรายตามประกาศนี้ หมายความว่าวัตถุอันตรายที่กรมโรงงานอุตสาหกรรมเป็นผู้รับผิดชอบ ตามประกาศกระทรวงอุตสาหกรรม ออกตามความในมาตรา 18 วรรคสอง

ข้อ 3 ให้ผู้นำเข้า หรือผู้ส่งออกซึ่งวัตถุอันตรายแจ้งข้อเท็จจริงเกี่ยวกับชื่อวัตถุอันตราย สูตรและอัตราส่วน ชื่อทางการค้า ชื่อสามัญหรือ
ชื่อย่อ(ถ้ามี) ปริมาณ รายละเอียดภาชนะบรรจุ สถานที่เก็บ ชื่อพาหนะ ด่านศุลกากรที่นำเข้าหรือส่งออก และกำหนดวันที่พาหนะจะมาถึงหรือออกจากด่านศุลกากร ให้พนักงานเจ้าหน้าที่ทราบก่อนนำ หรือส่งวัตถุอันตรายออกจากด่านศุลกากร ตามแบบ วอ./อก.6 ท้ายประกาศนี้.....

ทั้งนี้ ให้มีผลใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป


ประกาศ ณ วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2543


ประกาศในราชกิจจานุเบกษา ฉบับประกาศทั่วไป เล่ม 117 ตอนพิเศษ 43ง ลงวันที่ 8 พฤษภาคม 2543
===============================
คุณเห็นมั๊ยว่า..ข้อ 2 ของประกาศนี้ระบุชัดเจนครับถึงหน่วยงานที่รับผิดชอบและ ข้อ 3 ก็ระบุแต่เพียงว่าให้แจ้งให้พนักงานเจ้าหน้าที่ก่อน ไม่ได้ระบุระยะเวลาเช่นกัน ว่าต้องก่อน 3,5 วันตามที่ใครเขาว่า..แล้ว"พนักงานเจ้าหน้าที่" ก็หมายถึงที่รัฐมนตรีกระทรวงอุตสาหกรรมแต่งตั้ง นั่นหมายถึง พนักงานเจ้าหน้าที่กรมโรงงานเท่านั้น......
===========================
หวังว่าคงกระจ่างนะครับทางที่ดีผมว่าลองถามฝ่ายกฎหมายดูสิครับอาจได้คำตอบที่ถูกต้องกว่าก็ได้...ผมอาจตอบผิดก็ได้...หรือท่านนักกฎหมายท่านใดที่รู้ช่วยไขข้อข้องใจนี้ด้วยก็จะขอบคุณมากครับ...